De oud perschef van TVC’28, Frans Hendriksen, kon het toch niet laten om een voorbeschouwing te maken van deze prachtige affiche waarbij veel op het spel staat in de 1e klasse: In de aanloop naar Pasen loopt de koorts hoog op in de Tubbergse nederzettingen aan weerszijden van landstreek de Huyeren. Waar het godvruchtige volksdeel zich prepareert op het feest van de verrijzenis, hopen voetbalfans in beide kolonies op een ware opstanding van hun club. Paaszaterdag is het zover. Dan gaan TVC ‘28 en STEVO de heilige strijd aan. Wie zal het licht zien? Van ouds wordt de clash gedomineerd door prestigedrang. De eer van de stam staat op het spel. Daar komt bij dat dit keer de punten ook nog eens van levensbelang zijn. Het vege lijf redden, daar gaat het voor beide teams om. In de eerste ontmoeting, vorig jaar op de gewijde grond van de Peuverweide, werd de buit gedeeld (1-1). Het geknars der tanden was niet van de lucht. Inmiddels staat TVC er met 20 punten het minst florissant voor. Het hoogst haalbare voor de Tubbergenaren lijkt deelname aan de nacompetitie. STEVO heeft weliswaar 4 punten meer, maar bivakkeert desondanks in de gevarenzone. Zie daar de ultieme ingrediënten voor een heuse voetbalthriller. Niet eerder waren de belangen zo groot. Op paaszaterdag kunnen beide teams de weg naar wederopstanding plaveien.
Historie
Er waren tijden dat de clubs elkaars bloed wel konden drinken. Van alles en iedereen mocht verloren worden, behalve van de sprokkelaars uit het naburige dorp. Met gevleugelde uitspraken werd de afkeer kracht bij gezet. Geesternaren die zich op weg begaven naar Tubbergen lispelden zelfs bij droog weer: ‘Aj bie ’n Plas onder de beum bint, bi’j al nat.’
Andersom konden de Tubbergenaren er ook wat van, bijvoorbeeld bij het kiezen van de laatste rustplaats. De lijkbezorging mocht overal plaatsvinden, behalve in het vijandelijke dorp. ‘Ik wil d’r nog nich dood liggen,’ was de boodschap van de amechtige die Magere Hein met rasse schreden zag naderen. Een fietsband die in de gehate negorij de laatste adem uitblies, bleef aldaar verstoken van verse lucht, simpelweg omdat men geen wind in de band duldde uit het verfoeide dorp.
De gebeden die op de wedstrijddag in de godshuizen ten hemel werden geheven, deden de heiligen op hun sokkels trillen. Pancratius werd in beide tempels om bijstand gevraagd, maar de patroonheilige – wakend over beide kuddes – liet zich niet uit de tent lokken. Tot ver in de naoorlogse jaren vonden op de voetbalakker langdurig opgekropte frustraties een uitweg. Het mantra ‘bloed aan de paal’ werkte als doping. Met het mes tussen de tanden stonden de krijgers tegenover elkaar. In de tachtiger jaren liep STEVO weg van TVC ‘28. Een gouden lichting, met de gebroeders Wigger en Oude Wesselink, bracht de geelroden naar de hoofdklasse van de KNVB, met als apotheose het algehele landskampioenschap in 1994. Een daverend succes waarvoor ook zielenherder Koos Smit de platte wagen betrad. Zelfs Herman Schaepman stuurde zijn blik bewonderend over de Huyeren. Voor TVC ‘28 bleven de sportieve prestaties steken in de 1e klasse.
Gezond verstand
Heden ten dage zijn de gemoederen bedaard. Het gezonde verstand – in beide contreien ruimschoots voorhanden – heeft allengs terrein gewonnen. De besturen van beide clubs, sponsors en fans gaan vriendschappelijk met elkaar om.
Op het veld is de gunfactor echter nul. Met de mouwen tot in het okselhaar opgestroopt, wordt voor iedere vierkante centimeter gestreden. De winnaar staat bij voorbaat vast. Duitenhoeder Theo Wildemors zal assistentie nodig hebben om de geldbuidel te torsen. Zaterdag lopen beide dorpen leeg. Er zijn immers dingen in het leven die niet gemist mogen worden. Alleen baby’s en dementerenden worden opgeborgen. Dat wordt dringen geblazen voor de horden sportadepten die zich, met het heilige vuur in de binnenzak, richting Tubbergen reppen. Filevorming op de verbindingsroutes. Zelfs lanen, karrensporen, wildwissels raken verstopt.
Om half zes begint de stammenstrijd. De slag vindt plaats op sportpark De Grote Moat. Clubiconen en oud-voorzitters Henk Droste en René Oosterlaken kijken vanaf hun verheven plek toe. Voor een plaatsje langs de lijn is tijdige aanwezigheid vereist. Reserveren is niet mogelijk.
Frans Hendriksen